Het bestuur heet iedereen welkom
Wethouder Grete Visser feliciteert het Wereldvrouwenhuis
De coordinatoren van het Wereldvrouwenhuis in de Lindenberg
Viering 10 jaar Wereldvrouwenhuis
Op 28 november was het zover. In de Lindenberg vierden we het 10 jarig bestaan van het Wereldvrouwenhuis met het theaterstuk Salomons oordeel. De opkomst was goed, alle kaarten waren vooraf weg.
Lenie Scholten, voorzitter van het bestuur, opende de avond. In de afgelopen 10 jaar gaf het Wereldvrouwenhuis meer dan 100 vrouwen niet alleen onderdak maar ook een activiteitenprogramma, vertelde ze. Het vergrootte hun mogelijkheden tot redzaamheid in onze samenleving door taallessen en gezondheidsvoorlichting. Ook regelde het Wereldvrouwenhuis medische zorg en zocht naar juridische mogelijkheden. Zo’n 40 vrouwen is het gelukt om alsnog een verblijfsvergunning te verkrijgen.
Vuur en verontwaardiging
Ze bedankte iedereen die zich de afgelopen 10 jaar had ingezet voor het Wereldvrouwenhuis: meer dan 150 vrijwilligers, donateurs van spullen en van geld, en de gemeente Nijmegen. Initiatieven zoals het Wereldvrouwenhuis floreren niet als een kabbelend beekje, maar worden gevoed door vuur en verontwaardiging. Ze sloot dan ook niet uit dat er met het oog op het huidige asielbeleid, een 20 jarig bestaan in het verschiet ligt.
Handelen vanuit het hart
Wethouder Grete Visser (wonen, zorg, onderwijs) memoreerde hoe ze het Wereldvrouwenhuis als aspirant gemeenteraadslid had leren kennen. Niet als kabbelend beekje, maar als een initiatief van vrouwen die iets voor elkaar probeerden te krijgen en daar heel concreet mee aan de slag was en nog steeds is. Overleggen werden meteen opgevolgd door concrete afspraken. Ze benadrukte het belang van een dergelijk initiatief vanuit het hart.
Dilemma's in de asielprocedure
Vervolgens onderwierpen we ons aan het Salomons oordeel, een interactieve theatervoorstelling waarin het publiek telkens dieper wordt meegenomen in het verhaal van Hassan, een jongen die vluchtte uit de Gazastrook en in Nederland terechtkwam. Tijdens de voorstelling leerden we het perspectief kennen van Hassan zelf, waarom hij vertrok, hoe de vluchtreis verliep. En van Peter, die bij de IND werkte en asielaanvragen beoordeelt op geloofwaardigheid en zwaarwegendheid. En tenslotte van de theatermaker Ilay, die jaren geleden werkte bij een AZC, bevriend raakte met Hassan, verstrikt raakte in de dilemma’s rondom asielaanvragen en participerend onderzoek ging doen door te werken bij de IND en bij de rechtbank. We werden meegenomen in de ins en outs van de asielprocedure, die uiteindelijk uitmondt in een oordeel. We werden betrokken bij de dilemma’s van Hassen, Peter en Ilay: wat denken we en voelen we bij het verhaal dat we horen? Welke vragen mogen gesteld worden om geloofwaardigheid vast te stellen? Hoe komen we tot een oordeel? Is het een Salomons oordeel, gebaseerd op wijsheid? En is dat dan de individuele wijsheid van een individuele professional en daarmee ook wel willekeurig? Is de kwaliteit van het oordeel te normeren en te objectiveren? Wie is de ‘ik’ die uiteindelijk beslist over iemand anders? En hoe cultureel bepaald is die ik? Heel veel vragen, waarbij de discussie soms hoog opliep. Het hield ons drie uur lang geboeid aan de stoel gekluisterd. En er werd nog lang nagepraat.
Het jubileumnummer van de nieuwsbrief is verschenen!
Met hierin:
* een interview met de oprichters van het Wereldvrouwenhuis
* vrouwen en cijfers over 10 jaar Wereldvrouwenhuis
* de drijfveer van Agnes, al 10 jaar vrijwilliger bij het Wereldvrouwenhuis
Meer lezen? Ga hier naar de Jubileumnieuwsbrief
Feest reunie
Wereldvrouwenhuis 2012-2022
Al 10 jaar vinden vrouwen zonder verblijfsvergunning voor even een thuis in het Wereldvrouwenhuis. In deze 10 jaar sloten we vriendschappen, deelden we lief en leed en raakten velen betrokken bij ons Wereldvrouwenhuis. Op deze pagina staan we even stil. Bij de bewoonsters die voor even een thuis vonden. Waar kwamen ze vandaan? En hoe redden ze het nu? Bij de vrijwilligers die de bewoonsters in het Wereldvrouwenhuis op allerlei manieren verder helpen. Bij de onmisbare donateurs die het Wereldvrouwenhuis financieel mogelijk maken. En bij de feestelijkheden rond 10 jaar Wereldvrouwenhuis.
Reünie Wereldvrouwenhuis 15 oktober 2022
’Heerlijk om weer oude bekenden te zien en goed om te horen hoeveel vrouwen betrokken waren en zijn, en hoeveel vrouwen een status hebben gekregen!’’
‘’Ik ben heel blij om jullie weer te zien! Het was een heel gezellig en leuk feestje! Bedankt voor alles en tot ziens! Veel liefs!’’
‘’Wat hebben jullie een mooi werk verricht. Hartstikke knap om dit Wereldvrouwenhuis zo op te bouwen. Daar mogen jullie echt trots op zijn.’’
‘’Het Vrouwenhuis is mijn huis voor altijd! Ik ben blij voor deze aardige mensen. Veel succes. Ik hou van jullie!’’
Zomaar wat citaten uit het gastenboek van de reünie die op zaterdagmiddag 15 oktober plaatsvond om ons tienjarig bestaan te vieren. En gevierd is er! Het was een hartverwarmend feest.
Ontroerend was hoe velen elkaar, soms na jaren, weer begroetten: vrijwilligsters en bewoonsters, maar ook vrouwen die elkaars huisgenoten waren. Er kwamen zelfs vrouwen die in 2013 en 2014 in ons huis woonden, om oude bekenden terug te zien en te vertellen hoe het nu met ze gaat. Anderen, nog niet zolang betrokken, ontmoetten elkaar voor het eerst. Zo leerde ik zelf als ‘’ontvangstcomité’’ vele gezichten kennen bij de namen, die ik als secretaris geregeld via de mail voorbij zie komen..
Lenie Scholten begon haar openingstoespraak, dat het op de dag af precies 10 jaarr geleden is dat het Wereldvrouwenhuis Mariam van Nijmegen officieel als stichting begon, op 15 oktober 2012. Ook schetste ze de opbouw en ontwikkeling van de afgelopen tien jaar. Het viel me op hoeveel bewoonsters mede door onze begeleiding hun weg hebben weten te vinden, waarvan een behoorlijk aantal met verblijfsvergunning. En ook hoe veel financiële, praktische en morele steun er van begin af aan was van de gemeente Nijmegen, fondsen, kerkelijke organisaties en individuele personen. Het initiatief van Mariet Mensink en Maria van den Muijsenbergh viel meteen in vruchtbare grond.
Na een pittige kop soep zorgde de Wereldvrouwenhuisquiz, met een mooie presentatie van Tetty Havinga, voor druk overleg in diverse talen in de quizgroepjes. De eerste prijs voor de winnende groep - T-shirts met ons logo - bleek ook bij andere vrouwen een gewild item. Evenals de schoenen, die we cadeau kregen van een webshop. Stoere sneakers, hoge hakken, lange laarzen, zomerse sandalen, veel vrouwen sloegen hun slag! De heerlijke maaltijd, bereid door de koks van de Thiemeloods, gaf weer ruimte om volop bij te praten. En daarna gingen de tafels aan de kant voor de dansclinic! Louise leerde ons twee dansen, die we vervolgens met veel hilariteit op onze eigenwijze wijze uitvoerden….
En zo eindigde een geslaagde reünie vol vreugde en vriendschap. Dat geeft energie en inspiratie voor de komende tien jaar!
Dorry de Beijer
